سکه های هنگ کنگ

مرداد 14, 1403
ارسال توسط sekekala

درباره هنگ کنگ:

هُنگ کُنگ یک ناحیه خودمختار و کلان‌شهر و منطقه ویژه اداری در غرب دلتای رود مروارید و دریای جنوبی کشور جمهوری خلق چین است. این کلان‌شهر با داشتن ۷٫۵ میلیون نفر جمعیت، از پُر تراکم‌ترین مناطق دنیا است.

زبان رسمی این ناحیه انگلیسی و چینی و زبان منطقه‌ای آن زبان کانتونی است. واحد پول آن دلار هنگ کنگ است. هنگ کنگ در پیمان نانجینگ از سال ۱۸۴۲ تا ۱۹۹۷ با نام هنگ کنگ بریتانیا جزو مستعمرات امپراتوری بریتانیا شد. البته در نبرد هنگ کنگ، امپراتوری ژاپن توانست هنگ کنگ را در سال ۱۹۴۱ تسخیر کند. در سال ۱۹۹۷ و پس از پایان یافتن پیمان پیشین به جمهوری خلق چین پیوست. هنگ کنگ درحال حاضر از مهم‌ترین بازارهای مالی و تجاری آسیا و جهان به‌شمار می‌رود.

هنگ کنگ در ابتدا منطقه ای کم جمعیت متشکل از روستاهای کشاورزی و ماهیگیری بود. اکنون این سرزمین به یکی از مهمترین مراکز مالی و بنادر تجاری جهان تبدیل شده‌است. هنگ‌کنگ دهمین صادر کننده بزرگ و نهمین وارد کننده بزرگ جهان است. هنگ کنگ دارای یک اقتصاد بزرگ خدمات سرمایه‌داری است که با مالیات کم و تجارت آزاد شناخته می‌شود و واحد پولی، آن دلار هنگ کنگ، هشتمین ارز معامله شده در جهان است. اگرچه این شهر یکی از بالاترین درآمد سرانه در جهان را دارد، اما نابرابری شدید درآمدی در بین ساکنان آن وجود دارد. هنگ کنگ یک قلمرو بسیار توسعه یافته‌است و از نظر شاخص توسعه انسانی سازمان ملل در رتبه چهارم قرار دارد. این شهر همچنین بیشترین تعداد آسمان خراش‌های یک شهر در جهان را دارد و ساکنان آن دارای بیشترین امید به زندگی در جهان هستند. فضای متراکم همچنین منجر به ایجاد یک شبکه حمل و نقل توسعه یافته با نرخ حمل و نقل عمومی بیش از ۹۰ درصد شد. هنگ کنگ در فهرست ششم مرکز جهانی مالی قرار دارد. مید-لِولز، نام اعیان‌نشین‌ترین منطقه هنگ‌کنگ است. هنگ‌کنگ به خاطر بندرگاه طبیعی عمیق خود که پذیرای کشتی‌های بزرگ باربری بین‌المللی است، شهرت دارد.

نام هنگ کنگ به معنی «بندرگاه عطرآگین» است. این منطقه از حدود پنج هزار سال پیش مسکونی بوده و آثاری از دوره نوسنگی در آن یافت شده‌است. چینی‌های هان (قوم اصلی چین) در زمان دودمان سونگ بین سال‌های ۹۷۰ تا ۱۲۷۹ از شمال چین به منطقه هنگ کنگ از عصر حجر قدیم مسکونی بوده و بعداً با ادغام بی نظیر خود در سلسله چین (۲۲۱–۲۰۶ قبل از میلاد) به بخشی از امپراتوری چین تبدیل شده‌است. این شهر که به عنوان یک دهکده ماهیگیری و سایت تولید نمک فعالیت می‌کرد، به یک بندر رایگان مهم و در نهایت به یک مرکز مالی بین‌المللی بزرگ تبدیل شد.

سلسله چینگ با پیمان نانجینگ و پایان دادن به جنگ اول تریاک، هنگ کنگ را به امپراتوری انگلیس واگذار کرد. سپس هنگ کنگ مستعمره انگلیس شد.انگلیس همچنین در جنگ دوم تریاک پیروز شد، امپراتوری چینگ را مجبور به واگذاری کولون در سال ۱۸۶۰ کرد، در حالیکه از سال ۱۸۹۸ به مدت ۹۹ سال سرزمین‌های جدید را اجاره کرد.

ژاپن در طی جنگ جهانی دوم هنگ کنگ را از سال ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۵ اشغال کرد.با پایان جنگ در سال ۱۹۴۵، هنگ کنگ توسط نیروهای مشترک انگلیس و چین آزاد شد و به حکومت انگلیس بازگشت.هنگ کنگ، به ویژه در طول جنگ کره و جهش بزرگ، جمعیت خود را از پناهندگان سرزمین اصلی چین بسیار افزایش داد. در دهه ۱۹۵۰، هنگ کنگ از قلمرو تجارت تجاری به یکی از صنایع و تولید تبدیل شد. اصلاحات اقتصادی چین، تولیدکنندگان را بر آن داشت تا به چین مهاجرت کنند و این باعث شد هنگ کنگ صنعت تجارت و مالی خود را توسعه دهد.

در سال ۱۹۸۴، نخست‌وزیر انگلیس، مارگارت تاچر، بیانیه مشترک چین و انگلیس را امضا کرد. در اول ژوئیه ۱۹۹۷، هنگ کنگ را به حکومت چین برگرداند و قانون اساسی هنگ کنگ را تصویب کرد.

بریتانیا در سال ۱۹۹۷، هنگ کنگ را با فرمول «یک کشور – دو نظام» به چین برگرداند.